Διφθοριούχο ραδόνιο
| Διφθοριούχο ραδόνιο | |
|---|---|
| Γενικά | |
| Όνομα IUPAC | Διφθοριούχο ραδόνιο |
| Άλλες ονομασίες | Ραδονιοδιφθορίδιο |
| Χημικά αναγνωριστικά | |
| Χημικός τύπος | RnF2 |
| Μοριακή μάζα | 260,01 amu |
| SMILES | FRnF |
| Φυσικές ιδιότητες | |
| Χημικές ιδιότητες | |
| Αυτοδιάσπαση | ναι |
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |
Το διφθοριούχο ραδόνιο ή ραδονιοδιφθορίδιο είναι μια χημική ένωση του ραδονίου (Rn), ενός ευγενούς αέριου. Το ραδόνιο αντιδρά έντονα με το φθόριο (F2), σχηματίζοντας μια στερεή ένωση, αλλά αυτή διασπάται, αν επιχειρηθεί η εξαέρωσή της, και η ακριβής σύνθεσή της είναι αβέβαιη[1]. Κάποιοι υπολογισμοί προτείνουν ότι πρέπει να είναι ιονική[2]. Η χρησιμότητα των ενώσεων του ραδονίου είναι περιορισμένη, εξαιτίας της ραδιενεργούς ακτινοβολίας του ραδονίου. Το πιο μακρόβιο ισότοπό του (ραδονίου) έχει ημιζωή μόλις 3,82 ημέρες.
Αναφορές και παρατηρήσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Stein, L. (1970). "Ionic Radon Solution". Science 168: 362. doi:10.1126/science.168.3929.362. PMID 17809133.
- ↑ Kenneth S. Pitzer (1975). "Fluorides of radon and element 118". J. Chem. Soc., Chem. Commun.,: 760b - 761. doi:10.1039/C3975000760b.